Preventie zwangerschapsdiabetes

De diagnose zwangerschapsdiabetes wordt in Nederland in bijna de helft van alle gevallen gemist. Dat is geen goed nieuws want hierdoor kunnen vrouwen diabetes type 2 aan hun kinderen en, onder bepaalde omstandigheden, ook aan hun kleinkinderen en achterkleinkinderen doorgeven. Op deze wijze kan zwangerschapsdiabetes bijdragen aan de wereldwijde explosie van type 2 en overgewicht.

Alle artikelen en behandelingsprotocollen zijn volgens het zelfzorg principe geschreven. Bij zelfzorg is niet de arts of specialist maar de patiënt verantwoordelijk voor het correct uitvoeren van de behandeling. Toch adviseer ik patiënten om bij gezondheidsklachten eerst een arts te raadplegen. Een juiste diagnose is ook bij een zelfzorgtraject van onschatbare waarde. Als u reeds onder behandeling bent van een arts overleg dan met uw arts voordat u voedingssupplementen gaat gebruiken.

Wij geven gratis gezondheidsadvies, help ons met een tweet, delen of like

Alle beweringen in dit artikel worden met wetenschappelijk onderzoek onderbouwd. De kleine cijfertjes op deze pagina geven aan welk onderzoek gebruikt werd. U kunt dit onderzoek online nalezen op de pagina wetenschappelijk onderzoek.

De diagnose zwangerschapsdiabetes wordt vaak gemist

Een gewone bloedsuiker bepaling is niet voldoende

De diagnose zwangerschapsdiabetes wordt in bijna 40% van de gevallen gemist, terwijl deze aandoening de laatste jaren bij ongeveer 10% van alle zwangerschappen optreedt. Dat is heel erg want zowel moeder als kind hebben hierdoor een verhoogd risico op het verkrijgen van diabetes type 2¹. Voor deze misdiagnose zijn twee redenen. Ten eerste moet een gezonde nuchtere glucose bij zwangere vrouwen lager zijn dan bij vrouwen die niet zwanger zijn. De nuchtere glucose moet daarom niet 6,1 mmol/L maar lager dan 5,1 mmol/L (92mg/dl) bedragen^2,4. Ten tweede is voor een juiste diagnose van zwangerschapsdiabetes een eenvoudige nuchtere glucose bepaling niet voldoende³.

De orale glucose tollerantie test (OGTT)

Zo zien zwembandjes er uit

Voor een juiste diagnose is een orale glucose tolerantie test (OGTT) noodzakelijk^4,5. Bij deze OGTT wordt eerst de nuchtere glucosewaarde gemeten. Daarna wordt 75 gram glucose gedronken. Dit noemt men een challenge test. Na 1 uur en na 2 uur worden opnieuw de glucosewaarden bepaald. De twee glucosewaarden na de glucosechallenge moeten respectievelijk onder de 10,0 mmol/L(180 mg/dl) en de 8,5 mmol/L (153 mg/dl) blijven. Daarboven is er een 75% hoger risico op zwangerschapsdiabetes⁵.

Door deze nieuwe vorm van OGTT diagnostiek blijkt de incidentie van zwangerschapsdiabetes niet 10% maar 17,8% te bedragen. Doordat de diagnose nu minder snel wordt gemist blijkt het dus dat bijna twee maal zo veel zwangere vrouwen zwangerschapsdiabetes hebben^4,6.

Heb ik misschien toch zwangerschapsdiabetes gehad?

U kunt na de bevalling ook een inschatting maken of bij u zwangerschapsdiabetes als diagnose is gemist. Kinderen van vrouwen met zwangerschapsdiabetes zijn vaak veel te zwaar tijdens de geboorte^7,8. Bovendien ontwikkelen deze kinderen een aantal jaren later de zogenaamde "zwembandjes". Ze houden gewicht vast rond hun middel. Vrouwen die denken dat zij zwangerschapsdiabetes hebben doorgemaakt moeten bij hun kinderen en tijdens een volgende zwangerschap preventieve maatregelen nemen om geen diabetes type 2 te ontwikkelen.

Insulineresistentie tijdens de zwangerschap

Insulineresistentie, de oorzaak van diabetes type 2, is een normaal verschijnsel tijdens de zwangerschap. De gevoeligheid voor insuline kan wel met 60% teruglopen⁹. Vrouwen die reeds voor de zwangerschap overgewicht ontwikkelen lopen de kans dat deze insulineresistentie tijdens zwangerschap zo ver toeneemt dat hierdoor zwangerschapsdiabetes ontstaat^9,10. De dochters van vrouwen met zwangerschapsdiabetes hebben ook een verhoogd risico op zwangerschapsdiabetes en kunnen hierdoor diabetes type 2 doorgeven aan de volgende generaties¹¹.

Zwangerschapsdiabetes draagt bij aan de explosie van diabetes en overgewicht

DNA, chromosomen en genen

Doordat diabetes type 2 tijdens de zwangerschap doorgegeven kan worden aan de volgende generaties wordt zwangerschapsdiabetes wereldwijd gezien als een van de redenen waarom overgewicht en diabetes zo explosief zijn toegenomen. Daar leest u in het volgende hoofdstuk meer over.

Epigenetica

Ons DNA-profiel is niet veel veranderd is sinds de oertijd tienduizend jaar geleden^12,13. Toch is de mens in staat om zich aan kleine veranderingen in zijn leefomgeving aan te passen, bijvoorbeeld veranderingen in de beschikbaarheid van voeding of veranderingen in het klimaat.

Het klinkt misschien verbazingwekkend, maar het blijkt dat de genen van de mens in staat zijn om met ‘de buitenwereld’ te communiceren¹⁴. Op basis van deze communicatie worden veranderingen aangebracht in de genetische expressie. De werking van genen worden hierbij aan of uit gezet. Deze veranderingen hebben direct gevolgen voor het functioneren van ons lichaam. De wetenschap die deze gene-environment interactions bestudeert heet epigenetica.

Het onderzoek op het gebied van epigenetica heeft enkele uitzonderlijke nieuwe feiten aan het licht gebracht. Zo blijkt het dat een ongezonde leefstijl niet alleen gevolgen kan hebben voor de eigen gezondheid maar ook, onder bepaalde omstandigheden, voor de gezondheid van de kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. Voorheen werd bijvoorbeeld altijd gedacht dat roken alleen schade kon toebrengen aan de roker. Maar dat blijkt dus onjuist. Ook de volgende generaties kunnen van het roken gezondheidsproblemen ondervinden.

Ghost in your Genes I

Ghost in your Genes II

Neem even de tijd om deze 5-delige BBC documentaire "Ghost in Your Genes" te bekijken:

De gevolgen van deze nieuwe ontdekkingen zijn verstrekkend en zullen in de nabije toekomst ons beeld over gezondheid en ziekte totaal veranderen en is, zonder enige twijfel, het belangrijkste wat u op deze website kunt lezen.

Fetal Programming

Zelfs de genen van het ongeboren kind "communiceren" reeds met de buitenwereld waardoor al tijdens de zwangerschap genetische aanpassingen worden aangebracht. Dit wordt fetal programming genoemd^15-18. Vrouwen die tijdens de zwangerschap bijvoorbeeld een dieet volgen met een calorierestrictie, zoals het dieet van Sonja Bakker (calorierestrictie verstopt in afwisseling) of dr. Frank (combinatie Atkins en calorierestrictie), lopen het risico, onder invloed van fetal programming, een kind te krijgen met een verlaagde verbranding¹⁹.

Het evolutieproces heeft er waarschijnlijk voor gezorgd dat het verbrandingssysteem van het ongeboren kind zich tijdens de zwangerschap kan aanpassen aan de beschikbaarheid van voeding om hiermee de overlevingskans van de volgende generatie te vergroten. Bij een calorierestrictie dieet ‘denkt’ het ongeboren kind dat het in een wereld van schaarste terecht zal komen maar het omgekeerde is waar. Een kind dat op deze wijze in de 21e eeuw een verlaagde verbranding heeft opgelopen, komt helemaal niet terecht in een omgeving met voedselschaarste. In tegendeel. Het komt terecht in een wereld van overvloed en ontwikkelt hierdoor op latere leeftijd allerlei gezondheidsproblemen, waaronder overgewicht^20,21.

Preventie van diabetes begint
al tijdens de zwangerschap

Een verklaring voor de explosie van diabetes en overgewicht

Wereldwijd zijn wetenschappers het er over eens dat omgevingsfactoren de gezondheid van het kind gedurende de zwangerschap en de borstvoedingsperiode negatief kunnen beïnvloeden. Hierdoor ontstaat een verkeerde genetische programmering waardoor het risico voor het kind om op latere leeftijd ernstige chronische ziekten te ontwikkelen wordt verhoogd. Deze "verkeerd geprogrammeerde" kinderen kunnen deze ziekten doorgeven aan de volgende generaties²².

Een van deze chronische ziekten, die kan worden doorgegeven aan de volgende generatie, is diabetes type 2. Epigenetica geeft daarmee een verklaring voor de explosie van overgewicht en diabetes type 2. Zwangerschapsdiabetes ‘programmeert’ het ongeboren kind zodanig dat het op latere leeftijd een sterk verhoogt risico heeft op het krijgen van insulineresistentie, de voorbode van diabetes type 2^23-28. Volgens de epigenetica kan deze stoornis, onder bepaalde omstandigheden, ook aan de volgende generaties worden doorgegeven, waardoor zwangerschapsdiabetes kan bijdragen aan de wereldwijde explosie van overgewicht en diabetes type 2²⁸.

Vrouwen die al eerder tijdens de zwangerschap met zwangerschapsdiabetes zijn gediagnosticeerd hebben een verhoogd risico op diabetes type 2. Het risico op het metabole syndroom, het voorstadium van diabetes type 2 wordt bij deze vrouwen drie maal zo groot. De kinderen van deze vrouwen hebben een acht maal hoger risico op het verkrijgen van diabetes type 2 als ze tussen de 18 en 27 jaar oud zijn²³. Bovendien lijken deze kinderen een verhoogd risico te hebben op overgewicht²⁶.

Een vitamine D tekort verhoogt het risico op zwangerschapsdiabetes

Een tekort aan vitamine D kan tijdens de zwangerschap de kans op zwangerschapsdiabetes verhogen^31-34. Een tekort aan vitamine D lijkt namelijk insulineresistentie tijdens de zwangerschap erger te maken^32,33. Insulineresistentie is de voorbode van diabetes type 2. En dat is geen goed nieuws want een vitamine D tekort komt bij zwangere vrouwen vaak voor^34-36. Een onderzoek waar aan 147 zwangere vrouwen hebben mee gedaan werd bij 41% van deze vrouwen onvoldoende vitamine D gemeten ³⁴. Een ander onderzoek geeft voor zwangerschapsdiabetes zelfs een incidentie van maar liefst 40 - 80%³⁵. Wetenschappers maken is dan ook zorgen over de mogelijk negatieve gevolgen van deze tekorten op de gezondheid van zowel moeder als kind³⁶.

Wat schrijft het Voedingscentrum over vitamine D

Het Voedingscentrum hanteert nog de oude, reeds lang achterhaalde, stelling dat vitamine D alleen belangrijk is voor sterke botten. Ze schrijven "Vitamine D is nodig om calcium uit de voeding in het lichaam te kunnen opnemen en daarom belangrijk voor de groei en het handhaven van stevige botten en tanden"²⁹. Wel geven ze toe dat zwangere vrouwen een risicogroep vormen voor een vitamine D tekort. Maar opnieuw geven ze aan dat: "Slik per dag 10 microgram vitamine D, want zo houd je jouw botten en die van je kind gezond"³⁰. We weten nu dat dit maar een halve waarheid is want een vitamine D tekort heeft veel meer negatieve gevolgen voor onze gezondheid. We zullen later ook zien dat de dosis van 10 microgram onvoldoende is.

Welke dosis is voldoende

Overgewicht en vitamine D

Overgewicht verhoogt het risico op een vitamine D deficiëntie^47-49. Er is een duidelijke relatie tussen de BMI en het tekort. Hoe hoger de BMI des te groter blijkt het tekort te zijn⁴⁷. Vooral het vet rond het middel lijkt de vitamine D in het lichaam te verlagen⁴⁸. Ook kinderen met overgewicht blijken vaak een vitamine D tekort te hebben^50-52. Hierdoor ontstaat er voor deze kinderen een hoger risico op diabetes type 2⁵⁰.

Het Voedingscentrum geeft Nederlandse vrouwen een verkeerd advies. Zij schrijven dat 10 microgram vitamine D per dag voldoende is voor zwangere vrouwen³⁰. Maar vele wetenschappelijke studies geven aan dat deze dosis zeer waarschijnlijk onvoldoende is^37-42. De Stichting Huisartsen Laboratorium geeft aan dat de waarde van vitamine D in het bloed tussen de 50 - 150 nmol/L moet liggen⁴³. Onderzoek laat zien dat de huidige aanbevolen dosis onvoldoende is om een bloedwaarde van boven de 30 nmol/L te handhaven³⁸. Dat ligt ver onder de optimale waarde van 100nmol/L.

Het blijkt dan ook dat een juiste dosis vitamine D voor zwangere vrouwen eigenlijk tien maal hoger moet zijn dan het advies van het Voedingscentrum, namelijk 100mcg per dag (4000IE)^44,45,53. Een injectie met 7500 microgram vitamine D per drie maanden blijkt ook een probaat middel te zijn om de bloedwaarde van op een gezonde 50 - 80nmol/L te brengen⁴⁶.

De veiligheid van vitamine D

Een hele dag met het blote lichaam in de zon, net zoals de mens in de oertijd gewent was, levert 250mcg (10.000IE) vitamine D op^53-55. Omdat de huidige mens nog heel veel lijkt op de oermens kunt u dus aannemen dat dit, ook voor zwangere vrouwen, als een veilige dosis beschouwt kan worden⁵⁵. De veiligheid van deze dosis werd ook door toxologisch onderzoek aangetoond⁵⁶.

Als u uw vitamine D bloedwaarde op een gezonde waarde wilt afstellen kunt u de volgende vuistregel hanteren. 1 mcg (40IE) vitamine D3 per dag geeft ongeveer een stijging van 1 nmol/L (0,4 ng/ml) in het bloed⁵⁴. Vrouwen met overgewicht hebben meer vitamine D3 nodig om de bloedwaarde te laten stijgen.

SITE MAP

Maagdarmstoornissen: Candida infectie - Prikkelbaredarmsyndroom - Crohn - Colitus Ulcerosa - CVS/ME: Chronische vermoeidheid Syndroom - Diabetische complicaties: Bloeduiker stabilisatie - Neuropathie - Retinopathie - Nefropathie - Hart- en vaatziekten: Cardiomyopathie en Hartfalen - Hoge bloeddruk - Cholesterol verlaging - Aderverkalking (atherosclerose) - Spataderen - Levensverlenging: 100 jaren jong - DHEA - Melatonine - 65+ - Kanker: - Ondersteuningstherapie bij kanker - Bot en gewrichtsaandoeningen: - Artrose - Artritis - Osteoporose - Fibromyalgie: - Fibromyalgie - Urinewegaandoeningen: - Prostaatklachten - Blaasontsteking - Vrouwenklachten: Menopauze - Premenstrueelsyndroom - Overgewicht: - Overgewicht - SLIM - Oogaandoeningen: Staar - Slecht zien Andere artikelen: - HPU - Astma - Multiple Sclerose - Psoriasis - Depressie